مردم شهرستان گناباد شب قبل از تحویل سال و شروع ایام عید نوروز، با آتش افروختن در فضای باز و حیاط منازل خود نحوست زمستان را از خود دور می سازند.
واژه چهارشنبه سوری از دو کلمه چهارشنبه نام یکی از روزهای هفته و سور به مهنای عیش و عشرت ساخته شده است. طبق آیین باستان آتش بزرگی بعد از ظهر زمانی که مردم آتش روشن می کنند و از روی آن می پرند آغا می شود و در زمان پریدن می خوانند: "زردی من از تو، سرخی تو از من" این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک سازی مذهبی است که واژه سوری به معنای "سرخ" به آن اشاره دارد. به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدگی و زردی، بیماری و مشکلات شان را بگیرد و به جای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد. در این شب مردم شادی می کنند و مجالس سور و سرور بر پا می کنند. آتش می افروزند و با خواندن اشعار شیرین و گرفتن فال و انجام مراسم دیگر، نحوست و بد بختی و پلیدی را از خود دور می سازند و در عوض خوشبختی و تندرستی و طالع نیک برای خود آرزو می کنند. از آنجا که آتش از قدیم الایام در نزد ایرانیان مقدس و مظهر فروغ یزدان بوده ، ایرانیان معتقدند که قبل از تحویل سال باید آتش افروخت و زشتی و پلیدی های سال کهنه را سوزانید و مسکن خود را از نحوست پاک کرد. این رسم کهن هنوز در برخی محله های گناباد به سبک اصیل و حقیقی آن بر پاست و ای کاش این فرهنگ نهادینه شود که این رسمزیبا و دیرین ایرانی با برخی اعمال ناشایستی که گاهی صورت می گیرد رنگ عزا و مصیبت به خود نگیرد.
منبع: صغیر، علیرضا ، ١٣۶۵ ( گناباد مهد اسطوره و هنر) مشهد : انتشارات مرندیز ، ١٣٩۴ .
مطالب مرتبط:
مرادی
۲۸ ارديبهشت ۹۸، ۱۰:۵۰
