از مشاهیر محدث و فقیه منطقه گناباد در دوره خوارزمشاهی ابوبکر عبدالغفار بن محمد بن حسین بن علی بن شیرویه است که در سال 402 هجری شمسی متولد شد. شرح حال او نیز در معجم البلدان ذکر شده و می نویسد: شیخ معمر صالح ثقه نبیل عفیف بود و ابتدا تجارت می کرد، تا از پیری خانه نشین شده و برکتی یافت که پس از آن نیز در حدود چهل سال تمام روایت حدیث می نمود و اهل علم از او حدیث شنیدند و کوچکترین سهوی از سهو های سایر مشایخ را نداشت و تا پایان عمر گوش و چشم و عقلش پای برجا بود و فقط قوة بینایی او قدری ضعف پیدا کرد, از اساتید اصفهان و نیشابور استماع حدیث نمود و جماعتی از شیوخ از او حدیث شنیدند و پس از او هم مردند. وی در سال 496 هجری شمسی درگذشت.
منبع: تابنده گنابادی، سلطانحسین،۱۳۷۹: چاپ دوم،تاریخ و جغرافیای گناباد . تهران: انتشارات حقیقت.
مطالب مرتبط: