به عقیده گنابادیها ازدواج تنها یک وظیفه طبیعی و اجتماعی نیست بلکه یک وظیفه دینی و مذهبی نیز هست وقتی پسر به سن بلوغ رسید و امکانات شغلی و اجتماعی او اجازه داد طبق احکام قرآن و شریعت اسلام باید ازدواج نماید .
برای خواستگاری مادر داماد و چند تن از زنان جا افتاده و نسبتا مسن که با داماد خویشی و قرابت نزدیک داشته باشند به خانه عروس می روند . داماد باید لوازمی را برای عروس و خانواده او خریداری کند از جمله آینه یک جفت شمعدان یا لاله یک انگشتر لباس سر عقد یک جفت کفش برای عروس چند جفت برای مادر وخواهر عروس و وابستگان نزدیک او همراه چند خوانچه شیرینی و ... به هنگام نزدیک شدن مجلس جشن عروسی چند کله قند و چند بسته چای و چندین قالب صابون ، تعدادی کیسه حنا ، چند متر پارچه ، برنج و روغن و ... را نیز به خانه عروس می برند و خانواده عروس هم متقابلا یک قواره پیراهن فاستونی برای داماد در صورت استطاعت یک قواره فاستونی برای پدر داماد و یک قواره پیراهن و یک جفت جوراب و یک روسری یا چارقد یا پارچه چادری برای مادر داماد به خانه داماد می فرستند .
مطالب مرتبط:
مهدی
۷ ارديبهشت ۹۷، ۱۲:۵۰
