از این دوره در گناباد چندان اطلاعات تاریخی در دست نیست. تنها مطلب مورد برسی این دوره وزیر دولت سلجوقی به نام ابومنصور است.
منطقه گناباد که در آن دوران بجستان هم یکی از قسمت های آن بود با تدبیر امیر وقت بجستان مورد حمله تیمور و سپاهیانش قرار نگرفت.
در دوره ایلخانی گروهی بر قهستان حکمرانی کردند که عنوانشان مولائیان بود. مرکز قهستان در این دوره گناباد بوده است.
در این دوره گناباد با معضل راهزنی و تاراج ترکمنها مواجه است. تمامی آبادی ها در این دوره دارای قلعه با دیوار های مستحکم و برج هاست.
در این دوره رضاقلی خان سردار خراسان و نماینده وی در گناباد فردی به نام پیر احمد بود.
گناباد یکی از مراکز مهم تمرکز جمعیت و حکومت اسماعیلیان بوده است و قلعه هایی بر فراز کوه های گناباد مسکن این جماعت بوده است.
سنگ نوشته ای است در روستای گوهر دشت که متنی به خط عربی اولیه روی آن حجاری شده است.
ختنه کردن یکی از رسوم دیرین ایرانیان است که قبل از اسلام در ایران وجو داشته و امروزه نیز این رسم در تمام ایران به جا آورده می شود.
محوطه های تاریخی پشن و گورکی و قلعه کهنه ها در نزدیکی روستا روشناوند می توان به قدمت سکونت و فرهنگ مردم روستا پی برد.
یکی از آثار تاریخی شهر کاخک در شهرستان گناباد که پس از زلزله سال 1347 آسیب دید و در طرح های نو سازی کاملا تخریب شد.
