این شعر در قالب طنز و موصضوع آن غذا های بومی و سنتی شهرستان گناباد است. شاعر این شعر محلی اسفندیار فیاضی است.
این روستا به دلیل اشتغال اکثر مردم در گذشته و امروزه به کشاورزی و دامپروری دارای غذا های سنتی و بومی خاصی است.
