میر عبدالباقی گنابادی از مشاهیر شهرستان گناباد و از شاعران پر آوازه است. نام و شرح حال وی در کتاب های هفت اقلیم و تذکره روز روشن آمده است. وی فردی نجیب، مهربان و علاقه و مهارت زیادی در سرودن رباعی داشته است. ابیات زیر از اوست:
| فریاد زد ز دست بی وفایان جهان | فغان ز فریب خود نمایـان جهــان | |
| خرم دل آن کسی که چون آهوی دشت | بیگـانه شود در آشنــایان جهــان | |
|
|
*** | |
| یا رب که ز خواب ناز بیدارش کن | وزن مستی جان حسن هشیارش کن | |
|
|
*** | |
| گاهی گذر که بی تو به گلزار کرده ام | یاد تو کرد گریه بسیار کردم | |
|
|
*** | |
| این بار ندانم از کجا می آید | کس بادیه ناله درا می آید | |
| این قافله سالار زمانی مشتاب | این صوت به گوشم آشنا می آید |
منابع:
مطالب مرتبط:
